Αθήνα, 18 Σεπτεμβρίου 2023
Αρ. Πρωτ.: 35
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ
στην απεργία της Πέμπτης 21 Σεπτεμβρίου 2023
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
Η κυβέρνηση της ΝΔ, εν μέσω των τεράστιων καταστροφών στη Θεσσαλία, κατέθεσε στη Βουλή το νέο εργασιακό νομοσχέδιο, το οποίο εισάγεται προς ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής την Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου 2023. Το νομοσχέδιο αποτελεί συνέχεια προηγούμενων αντεργατικών νόμων και διατάξεων, όπως ο Αναπτυξιακός Νόμος 4635/2019 που έθετε τεράστια εμπόδια στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, ο Νόμος 4808/2021 (γνωστός ως Νόμος Χατζηδάκη), που επέτρεψε τη 10ωρη εργασία χωρίς υπερωριακή αμοιβή μέσω ατομικής σύμβασης και περιόρισε το δικαίωμα της απεργίας και η τροποποίηση του Ν. 1264/1982 που ψηφίστηκε το 2018 και υπερδιπλασίασε τον αριθμό των εργαζομένων που απαιτείται προκειμένου η Γενική Συνέλευση ενός πρωτοβάθμιου σωματείου να έχει απαρτία και να μπορεί να προκηρύξει απεργία.
Είναι προφανές, πως η κυβέρνηση θα συνεχίσει να αξιοποιεί κάθε ευκαιρία θεσμοθέτησης μέτρων ενίσχυσης της ευελιξίας της αγοράς εργασίας, που μειώνουν το κόστος εργασίας των επιχειρήσεων και περιορίζουν τα δικαιώματα των εργαζομένων. Η πρόκληση, βέβαια, είναι ότι το νέο νομοσχέδιο προωθεί την εργασιακή ευελιξία και τον περιορισμό του δικαιώματος της απεργίας στο όνομα της προστασίας και βελτίωσης των δικαιωμάτων εργαζομένων! Στην πραγματικότητα, το νομοσχέδιο μετατρέπει τον εργασιακό μεσαίωνα σε νόμο, ελαστικοποιεί περαιτέρω τις εργασιακές σχέσεις, θέτει στο στόχαστρο – ξανά – το απεργιακό δικαίωμα και τους εργαζόμενους που αγωνίζονται για το δίκιο τους.
Πιο συγκεκριμένα, το νομοσχέδιο που ενσωματώνει στο ελληνικό δίκαιο την Οδηγία 2019/1152 της ΕΕ:
1. Νομιμοποιεί την (μέχρι και σήμερα παράνομη) εξαήμερη εργασία στις επιχειρήσεις 24ωρης λειτουργίας με βάρδιες σε όλους τους κλάδους της οικονομίας (πλην των ξενοδοχείων και του επισιτισμού όπου αυτή ισχύει ήδη) και καταργεί το πενθήμερο στην πράξη, εφόσον η έκτη ημέρα εργασίας καθίσταται υποχρεωτική για τους εργαζόμενους, εφόσον τους ζητηθεί από τον εργοδότη. Η διάταξη αυτή αφορά και το Δημόσιο.
2. Προωθεί νέες μορφές ευέλικτης απασχόλησης, όπως αυτές των «μηδενικών» ωρών και «κατά παραγγελία».
Τέτοιου τύπου συμβάσεις κάνουν ήδη θραύση σε χώρες όπως η Γερμανία αλλά και η Μ. Βρετανία. Με αυτές, οι εργαζόμενοι δεν ξέρουν αν και πότε θα έχουν δουλειά, και άρα αν, πότε και πόσο ελεύθερο χρόνο θα έχουν, δεν μπορούν να κανονίσουν το πρόγραμμά τους, ουσιαστικά είναι δέσμιοι των εργοδοτών.
Τι ορίζει η Ευρωπαϊκή Οδηγία και κατ’ επέκταση το νομοσχέδιο γι’ αυτόν τον εφιάλτη; Θέτει ως μοναδικό προαπαιτούμενο για αυτές τις μορφές απασχόλησης την «έγκαιρη» ενημέρωση του εργαζόμενου από τον εργοδότη για τους όρους απασχόλησης! Έτσι, το νομοσχέδιο (άρθρο 10) ορίζει ότι ο εργαζόμενος θα πρέπει να ενημερωθεί 24 ώρες πριν από την ανάληψη της εργασίας, ενώ υπάρχει και «παραθυράκι» για τις περιπτώσεις εκείνες «που δικαιολογούν αντικειμενικά μικρότερο χρόνο προειδοποίησης».
3. Εισάγει τη δυνατότητα εφαρμογής συστήματος ευέλικτης διευθέτησης του χρόνου εργασίας σε ετήσια ή εξαμηνιαία βάση με ατομική σύμβαση εργασίας, χωρίς καν να προηγείται αίτημα του εργαζόμενου.
Η εφαρμογή τέτοιων συστημάτων σε μια επιχείρηση σήμερα απαιτεί επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας ή συμφωνία του εργοδότη με το συμβούλιο εργαζομένων ή τη – συνήθως εργοδοτική – «ένωση προσώπων». Εντέλει το νομοσχέδιο παρέχει στους εργοδότες τη δυνατότητα μονομερούς επιβολής συστημάτων ευέλικτης διευθέτησης του χρόνου εργασίας, χωρίς τη συναίνεση των μισθωτών της επιχείρησής τους.
4. Νομιμοποιεί τη δυνατότητα παράλληλης απασχόλησης των εργαζομένων σε περισσότερους του ενός εργοδότες με συνδυασμό συμβάσεων πλήρους και μερικής απασχόλησης, ενώ σήμερα υπάρχει δυνατότητα απασχόλησης μόνο σε δύο εργοδότες και μόνο με συνδυασμό συμβάσεων μερικής απασχόλησης, οδηγώντας σε δουλειά μέχρι και 13 ώρες τη μέρα και 78 ώρες τη βδομάδα.
Η σχετική διάταξη ανταποκρίνεται στην ανάγκη αναγνώρισης και ρύθμισης ενός εκτεταμένου φαινομένου στην αγορά εργασίας που είναι πολύ παλιό, αλλά διογκώνεται όταν επεκτείνεται η εργασιακή φτώχεια. Γι’ αυτό άλλωστε το λόγο η πρόσφατη δήλωση του Άδωνι Γεωργιάδη για το «δικαίωμα» των εργαζομένων σε 16ωρη ημερήσια απασχόληση, που μετατράπηκε αργότερα σε 13ωρη, προκειμένου να μπορούν να αυξάνουν το εισόδημά τους, ήταν, αφενός μεν εντελώς κυνική, τη στιγμή που δεκάδες χιλιάδες μισθωτών αναγκάζονται να κάνουν δεύτερη ή και περισσότερες δουλειές, διότι αδυνατούν να βιοποριστούν ατομικά ή να ανταπεξέλθουν οικονομικά στις οικογενειακές τους υποχρεώσεις τους με μία δουλειά που να τους εξασφαλίζει αξιοπρεπές εισόδημα, αφετέρου δε προκλητική, διότι αδιαφορεί για τους κινδύνους των παρατεταμένων ωραρίων εργασίας για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων, την υποχρέωση πολλών μισθωτών να φροντίζουν μικρά παιδιά και ηλικιωμένους συγγενείς, την ανάγκη για προσωπική ζωή πέραν της εργασίας. Τι παρουσιάζεται, δηλαδή, ως δικαίωμα; Το ανάποδο απ’ αυτό που έχουμε ανάγκη. Αντί να μπορούμε να ζήσουμε με το μισθό μας, να δουλεύουμε για να ζούμε, με δυο και τρεις δουλειές. Αντί να αποτρέπεται η παραβίαση των νόμιμων χρονικών ορίων δουλειάς, παύει να θεωρείται «παράνομη» η παραβίασή τους! Αντί να αποτρέπεται η καταστρατήγηση του 8ωρου, νομιμοποιείται το 13ωρο.
5. Επιδιώκει, συμπληρώνοντας την αντι-απεργιακή νομοθεσία των προηγούμενων κυβερνήσεων, να περιορίσει ακόμα περισσότερο την άσκηση του συνταγματικού δικαιώματος της απεργίας. Συγκεκριμένα, στο όνομα της «προστασίας της εργασίας» ποινικοποιεί την περιφρούρηση της απεργίας από τους απεργούς και την κατάληψη χώρων εργασίας με εξοντωτικές ποινές και πρόστιμα, σε μια εμφανή προσπάθεια τρομοκράτησης όσων αγωνίζονται για το δίκιο τους.
6. Το νομοσχέδιο εισάγει, για πρώτη φορά, το δοκιμαστικό χρόνο στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου με αποτέλεσμα να απελευθερώνονται οι απολύσεις των συμβασιούχων πριν λήξουν οι συμβάσεις τους. Ακόμα, καταργεί την κυριακάτικη αργία σε μια σειρά κλάδους (επιχειρήσεις εμφιάλωσης νερού κ. α). Όπως φαίνεται, η εργασιακή απορρύθμιση που ξεκίνησε με τα πρώτα Μνημόνια, δεν φαίνεται να έχει τέλος, ακόμα και μετά τις καθοριστικές παρεμβάσεις της πρώτης κυβέρνησης Μητσοτάκη την προηγούμενη τετραετία. Δεν είναι δικαίωμα να δουλεύεις σε δυο και τρεις δουλειές, δεν είναι δικαίωμα να είσαι διαθέσιμος ανά πάσα ώρα και στιγμή, να μην μπορείς να κάνεις τον προσωπικό και οικογενειακό προγραμματισμό σου. Σύγχρονο δικαίωμα είναι να μπορεί κάθε εργαζόμενος να ζει με αξιοπρέπεια από τη δουλειά και το μισθό του.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ!
Ταυτόχρονα, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους πληγέντες απ’ τις καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία και απαιτούμε να ληφθούν άμεσα μέτρα επιβίωσης και προστασίας της ζωής των κατοίκων της περιοχής.
Με τη συμμετοχή μας στην απεργία, που συμπίπτει με την έναρξη του νέου δικαστικού έτους, στέλνουμε και ένα προειδοποιητικό μήνυμα ότι δεν θα ανεχθούμε άλλη μια χρονιά εντατικοποίησης, υποστελέχωσης και απλήρωτης υπερωριακής εργασίας στις δικαστικές υπηρεσίες!
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΣΤΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΧΩΡΑ, ΜΕ ΚΟΡΥΦΩΣΗ ΤΟΥΣ ΤΗΝ 24ΩΡΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ της ΑΔΕΔΥ, του ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΘΗΝΑΣ και ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 2023, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΨΗΦΙΣΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥ «ΕΚΤΡΩΜΑΤΟΣ».
Για το Δ.Σ. της Ο.Δ.Υ.Ε.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Γιώργος Διαμάντης Μαριάνθη Μισαηλίδου
